• HABER7

İsrail ordusu, milletlerarası kontratlara nazaran dokunulmazlığı olan basın mensuplarını sık sık maksat alıyor. Gazze’de vazife yapan gazeteciler soykırımın birinci şahitleri olurken, hayatlarını da büyük risk altında sürdürüyor.

Savaşın ortasında çalışan gazeteciler, enkaz haline gelen binaların yanına birinci giden, gözyaşı döken ailelerin feryatlarını birinci duyan ve hayatını kaybeden temizlerin cansız vücutlarını birinci gören şahıslar ortasında yer alıyor. Filistin’in Gazze Şeridi’nde misyon yapan basın mensupları ise sadece hayatlarıyla değil, şehadetleriyle de insanlığa derin iletiler veriyor.

Al Jazeera ismine gazetecilik yapan 23 yaşındaki Hüsam Shabat, İsrail’in taarruzlarında hayatını kaybeden basın mensuplarından biri oldu. Shabat’ın, Gazze’de yaşananları dünyaya duyurmak için kaleme aldığı mektup, hayatını kaybeden bütün gazetecilerin sesi haline geldi.

Milat gazetesi müellifi Hamza Er’in bugünkü köşe yazısında yer verdiği mektup, Hüsam Shabat’ın şahitliğinde Gazze’nin içinde bulunduğu zorluklar ve hakikatin peşinde koşmanın nasıl fedakarlık gerektirdiğini yansıtıyor.

‘AÇLIĞA KATLANDIM HALKIMIN YANINDAN AYRILMADIM’

Ölümün şuurunda gazetecilik yapan Filistinli Hüsam Shabat’ın dokunaklı dolu satırlarla kaleme aldığı mektubunda şu tabirler yer alıyor:

 “Eğer bu mektubu okuyorsanız, büyük ihtimalle İsrail işgal güçleri tarafından amaç alınarak öldürüldüğüm manasına geliyor. Gazze’ye yönelik ataklar başladığında ben yalnızca 21 yaşında, herkes üzere hayalleri olan bir üniversite öğrencisiydim. Son 18 ay boyunca hayatımın her anını halkıma adadım. Kuzey Gazze’de yaşanan dehşeti dakika dakika belgeledim; düşmanın örtmeye çalıştığı gerçekleri dünyaya göstermek için kararlıydım. Geceleri kaldırımlarda, okullarda ve çadırlarda uyudum. Her günüm, hayatta kalmak için sürdürmek zorunda olduğum bir gayretti. Aylarca açlığa katlandım; fakat halkımın yanından hiç ayrılmadım.

BU UĞURDA ÖLMEK EN BÜYÜK ŞEREF

Yemin ederim ki, bir gazeteci olarak misyonumu yerine getirdim. Gerçeği bildirmek için her şeyi riske attım. İstirahatin ne olduğunu son 18 aydır hiç bilmedim. Lakin artık artık dinlenmeye geçiyorum. Bütün bunları, Filistin davasına inandığım için yaptım. Bu toprağın bize ilişkin olduğuna yürekten inanıyorum. Onu savunurken, halkıma hizmet ederken ölmek benim için en büyük gurur oldu.”